مُستَثنیات دِین
برخی از اموال محکومین مالی در هنگام اجرای حکم، جهت پرداخت بدهی مالی توقیف نمی شوند که به این اموال مستثنیات دِین می گویند.
طبق ماده ۲۴ قانون جدید نحوه اجرای محکومیت های مالی، مستثنیات دین عبارتند از:
١) منزل مسکونی که عرفاً در شأن محکومٌ علیه در حالت اعسار او باشد.
٢) اثاثیه مورد نیاز زندگی که برای رفع حوائج ضروری محکومٌ علیه و افراد تحت تکفل وی لازم است.
٣) آذوقه موجود به قدر احتیاج محکوم ٌعلیه و افراد تحت تکفل وی برای مدتی که عرفاً آذوقه ذخیره می شود.
٤) کتب و ابزار علمی و تحقیقاتی برای اهل علم و تحقیق متناسب با شأن آنها
٥) وسایل و ابزار کار کسبه، پیشه وران، کشاورزان و سایر اشخاص که برای امرار معاش ضروری آنها و افراد تحت تکفلشان لازم است.
٦) تلفن مورد نیاز مدیون
٧) مبلغی که در ضمن عقد اجاره به موجر پرداخت می شود، مشروط بر اینکه پرداخت اجاره بها بدون آن موجب عسر و حرج گردد و عین مستأجره مورد نیاز مدیون بوده و بالاتر از شأن او نباشد.
نکته
در قانون سابق، وسیله نقلیه شخصی نیز جزء مستثنیات دین و غیرقابل توقیف بود اما در قانون جدید این استثناء وجود نداشته و وسیله نقلیه قابل توقیف می باشد.
سایر اموال محکوم بجز موارد ذکر شده در بالا قابل توقیف در برابر بدهی افراد از جمله مهریه زوجه می باشد.